امروزه طبيعتگردي در ميان گونه‌هاي مختلف گردشگري از جايگاه ويژه و رشد قابل توجّهي برخوردار است و در بيست‌ساله? اخير شاهد گسترش سريع فعاليت‌هاي اکوتوريسم در سراسر جهان بوده‌ايم و انتظار مي‌رود بر شدت اين گسترش نيز افزوده شود.[?]
به لحاظ تأثير بالقوه? زيادي که اکوتوريسم در زمينه? محافظت از محيط طبيعي و در اقتصاد بسياري از کشورها دارد، سازمان ملل متحد تصميم گرفت که سال ???? ميلادي را به عنوان سال بين‌المللي اکوتوريسم اعلام کند و کميسيون توسعه پايدار اين سازمان (UNEP) و سازمان جهاني گردشگري را موظف به انجام فعاليت‌هايي در اين سال ساخت. هدف از اين کار، مرور مجدد تجربيات گذشته در زمينه? بوم گردشگري، تشخيص و ترويج انواع اکوتوريسم که در آن‌ها از اکوسيستمهاي در معرض خطر حفاظت مي‌شود، تقسيم فوائد حاصل از فعاليت‌ها با جوامع محلي و احترام به فرهنگ‌هاي بومي است.[?]
طبق برآورد سازمان جهاني کشاورزي نيز، رشد بوم گردشگري در دهه? حاضر ?? تا ?? درصد خواهد بود. در وضع موجود شمار طبيعت‌گردان ? درصد کلّ مسافران جهان است که پيش‌بيني مي‌شود در دهه? آينده اين رقم به ?? درصد برسد؛ بنابراين اکوتوريسم از آينده‌اي پررونق و درخشان برخوردار است که مزاياي فراواني براي جهانيان دارد. محيط ارزش ذاتي دارد و اين ارزش مهم تر از آن است که دارايي صنعت گردشگري محسوب شود. نبايد منافع بلند مدت وحفاظت از محيط را فداي ملاحظات کوتاه مدت کرد. همانطوري که در اصل ? بيانيه ريو آمده است «حق توسعه بايد به نحوي اعمال شود که متساوياً نيازهاي نسل کنوني و نسلهاي آينده را در زمينه توسعه و حفظ محيط زيست برآورده سازد». از اين روگردشگري پايدار بايد با سياست مشخص و مدوني به اجرا در آيد تا بتواند حرکت اميد بخشي را در توسعه همه‌جانبه فضاهاي جغرافيايي تضمين کند. گردشگري پايدار براي کارايي بالاتر در اين زمينه داراي اصولي مي‌باشد که هماهنگ کننده اهداف و راهکارهاي عملي مي‌باشد.