راحتي و آرامش مدل
سعي کنيد لحظه اي را شکار کنيد که چشمان مدل با دوربين? ارتباط? پيدا ميکنند. دوربين هاي ديجيتال اين خاصيت را دارا هستند که شما ميتوانيد شات هاي متعددي بگيريد تا موقعي که به اين? ارتباط? دست پيدا کنيد.
اين ارتباط ميتواند به راحتي بوجود آيد. کافيست مدل راحت و آرام باشد يا با تغيير در نحوه قرار گرفتن دستها و يا با داشتن تعامل با محيط و اطراف خود. سه پايه

زاويه درست:
با تغيير زاويه اي سر ميتوان از گرفتن عکس هاي بي حس شناسنامه اي پرهيز کرد. منبع نور را در مکاني تنظيم کنيد که صورت مدل به طور واضح و کامل نمايان باشد ولي جزئيات صورت نيز به تصوير کشيد شوند.

ايجاد سايه ها:
به مدل زاويه اي بدهيد و با استفاده از زوم، تصويري با وضوح بالا و داراي پرسپکتيو طبيعي بوجود آوريد. به منبع نور هم زاويه اي بدهيد که علاوه بر پوشش کل سطح صورت سايه هايي ريزي را در پشت بوجود آورد.

پرتره هاي جذاب احتياج به فهميدن مفاهيم ابتدايي تاثير نور نيز دارد:
استفاده خلاقانه از نور طبيعي و استفاده از نورهاي استوديو ميتواند تاثير زيادي روي نتيجه نهايي داشته باشد. در پايان ميتوانيد ايده هاي نو و جديد خود را نيز مورد استفاده قرار دهيد. بدترين چيزي که ممکن است اتفاق بيوفتد اين است که مدل شما خسته و بي حوصله خواهد شد!!

تمام قد
حالت:
براي صلابت و استحکام بخشيدن به مدل، او را در حالتي قرار دهيد که دست ها به پايين کمر متصل باشد و پاها کمي از هم باز باشند و کمي خم شده باشند. سعي کنيد از زاويه هاي پايين تر و با استفاده از لنزهاي wide عکاسي کنيد.

عکسبرداري پرتره
پرتره از آغاز اختراع عکاسي تاکنون تغييرات فراواني پيدا کرده است. براي گرفتن يک پرتره خوب بايد موارد زير را مد نظر داشته باشيد:
?) صورت و خصوصيات صورت مدل را تجزيه و تحليل کرده و بهترين حالت صورت را براي عکاسي درنظر بگيريد. براي اين کار مدل را بررسي کنيد، اول با او صحبت کرده تا بتوانيد بهترين حالتي که معايب او به نظر نرسد را انتخاب کنيد. به عنوان مثال اگر کسي داراي چانه چاق مي باشد نبايد سر خود را به پايين بياورد.
?) يکي از مهمترين وسايلي که براي عکسبرداري پرتره مورد نياز است استفاده از عدسي هاي خاص پرتره مي باشد که ويژگي نرم کردن تصوير را دارا مي باشند. اين ويژگي را نبايد با واضح نبودن عکس به دليل ناميزان بودن عدسي اشتباه گرفت. اين عدسي ها خطوط چهره مثل چين و چروک را محو مي کنند. البته لازم به توضيح است که گاهي اوقات عکاس پرتره ممکن است بخواهد به عمد، چين و چروک پوست را بيشتر هم نشان بدهد.

تاثير فيلتر نرم کننده يا (Soft Focus)
عدسي هاي نرم کننده قابل کنترل بوده و مي توان شدت نرمش را کنترل کرد. اين عدسي ها بيشتر در دوربين هاي قطع بزرگ قابل استفاده مي باشند. اگر از دوربين هاي قطع کوچک استفاده مي کنيد براي اعمال اين ويژگي از شيشه هاي مخصوصي استفاده کنيد که مانند فيلتر بر روي عدسي بسته مي شوند و با شکست نور نرمي را ايجاد مي کنند. به اين شيشه ها ((فيلتر نرم کننده)) يا پخش کننده مي گويند.
?) گرفتن پرتره در فاصله نزديک باعث اعوجاج و کج شکلي مي شود. لذا نبايد بيشتر از ?/? متر به مدل نزديک شد.
بنابراين بايد از عدسي هايي استفاده کنيد که فاصله? کانوني بلندتري دارند تا بدون نزديک شدن به مدل، نماي درشتي از چهره اش برداريد. بهترين لنز براي عکاسي پرتره، لنزي است که فاصله کانوني آن دو برابر فاصله کانوني لنز نرمال باشد. به عنوان مثال در يک دوربين ?? ميليمتري، يک عدسي با فاصله? کانوني ?? تا ??? ميلي متر براي پرتره مناسب است.

تاثير لنز وايد در عکسبرداري پرتره
?) نوع و اندازه دوربين براي عکاسان حرفه اي که عکس را روتوش مي کنند بسيار مهم است. در کادرهاي کوچک مانند دوربينهاي ??? امکان روتوش نگاتيو براحتي وجود ندارد. همچنين هنگام استفاده از دوربينهاي ديجيتال، هرچه رزولوشن سنسور بيشتر باشد، براي عکاسي پرتره مناسبتر است.
?) زمينه بايد متناسب با موضوع باشد.
?) دوربين بايد در جايي تعبيه شود که بتواند مناسب ترين زاويه ها را دارا باشد.
?) فاصله طوري تنظيم شود و ديافراگم تا جايي بسته شود که نقاط اصلي موضوع که مد نظر عکاس است، در داخل ميدان وضوح واقع شود

تاثير تغيير عمق ميدان وضوح
?) سوژه نبايد تا آماده شدن عکاس تکان بخورد. در زمان هاي قديم که حساسيت شيشه هاي عکاسي کم بود از آلاتي براي نگهداري و ثابت نگه داشتن موضوع استفاده مي کردند. بايد دقت کرد که سوژه با تکان خورد از ميدان وضوح خارج نشود. در صورت استفاده از دوربين هاي انعکاسي سوژه دائماً در منظره ياب ديده مي شود و تغيير وضوح آن مشخص است
?) نورسنجي از مواردي است که دقت بسيار زيادي را مي خواهد. نور بايد به قدر کافي به فيلم بتابد. اگر موضوع نمي تواند بي حرکت باشد بهتر است با ديافراگم بازتري عکس گرفت تا با سرعت عکسبرداري بالا از تکان خوردگي موضوع جلوگيري شود؛ مانند پرتره? کودکان.
??) نور بي شک از مهمترين مسئله اي است که عکاس با آن روبروست.
به طور کلي دو نوع نور وجود دارد.
?) نور عمومي که همه جاي مدل را در روشنايي لطيف قرار مي دهد.
?) نور اختصاصي که فقط به نقاط لازم تابانده مي شود.
نور عمومي به تنهايي موضوع را تخت و مسطح نشان مي دهد. بهتر است نور اختصاصي براي القاي عمق و بُعد استفاده شود. مي توان به وسيله? کاغذ يا پارچه? سفيد سايه ها و انعکاس هاي دلخواه را به وجود آورد. قابل ذکر است که در عکاسي سياه و سفيد تلفيق دو نور مصنوعي و نور طبيعي مانعي ندارد. اما در عکاسي رنگي به علت تأثيرات آبي و زرد موجود در اين نورها بايد نورسنجي بسيار دقيقي انجام شود و از يک نوع نور (مصنوعي يا طبيعي با کلوين يکسان) استفاده شود.