يکي از مشکلاتي که بيشتر دارندگان دوربين هاي ديجيتال دارند اين است که دوربين مي لرزد و عکس تار مي شود که معمولا به علت ثابت نبودن دوربين به هنگام زدن شاتر است. اين اتفاق در عکس هايي که در شرايط کم نور گرفته مي شوند بيشتر قابل مشاهده است چون شاتر مدت زمان بيشتري باز مي ماند، حتي کوچک ترين حرکت دوربين مي تواند باعث تاري شود و تنها راهي که وجود دارد، استفاده از يک سه پايه است.
علاوه بر لرزش دوربين, روشي رايج و اشتباه است که عکاسان در نگه داشتن دوربين استفاده مي کنند به طوري که هنگام گرفتن عکس، دوربين را از خود دور مي کنند و دستهايشان را با فاصله از خود نگه مي دارند معمولا با يک دست عکس مي گيرند، هرچه دوربين را بيشتر نگه داريد، امکان لرزش دست در عکس بيشتر خواهد شد.

چطور دوربين را در دست بگيريم
استفاده از سه پايه بهترين گزينه براي جلوگيري از لرزش دوربين است چون همه چيز را کاملا ثابت نگه مي دارند اما اگر سه پايه نداريد، راه ديگر براي افزايش ثبات دوربين، نگه داشتن آن با دو دست است.
در حالي که عکس انداختن با يک دست مي تواند سخت باشد، استفاده از دو دست راحت تر خواهد بود ( مانند پايه هاي سه پايه که بهتر از يک پايه است).
به دست گرفتن دوربين, دقيقا به نوع دوربيني که داريد بستگي دارد و از فردي به فرد ديگر با هم متفاوت است. راه کاملا درست يا غلطي وجود ندارد اما اين ها روش هايي هستند که من استفاده مي کنم:

از دست راست خود براي نگه داشتن زير سمت راست دوربين استفاده کنيد. انگشت اشاره ي شما بايد به آرامي روي شاتر قرار بگيرد, سه انگشت ديگرتان به سمت جلوي دوربين خم مي شوند. شست دست راست شما قسمت پشتي دوربين را محکم نگه مي دارد. بيشتر دوربين هاي جديد, قسمت هايي را براي نشان دادن جاي انگشتان روي دوربين مشخص کرده اند تا اين کار راحت تر انجام شود. دوربين را محکم با دست راست بگيريد اما نه آنقدر سفت که باعث لرزش دستتان شود. ( يادتان باشد طبق مباحث قبل، شاتر را فشار دهيد نه اين که روي آن ضربه بزنيد).
وضعيت دست چپ شما بستگي به نوع دوربين دارد. اما در کل بايد وزن دوربين را تحمل کند, يا زير دوربين و يا زير لنز( اگر يک DSLR داريد) قرار مي گيرد.
اگر از منظره ياب يا View finder براي عکستان استفاده مي کنيد, دوربين نزديک به بدن شما قرار مي گيرد و ثبات بيشتري دارد. اما اگر از LCD استفاده مي کنيد, دوربين را خيلي از خودتان دور نکنيد. آرنج ها را به سمت طرفين بدن خم کنيد و دوربين را با فاصله ي کم از صورتتان نگه داريد. (حدود ?? سانتي متر).
به يک جسم سخت مثل ديوار يا يک درخت تکيه کنيد، بنشينيد يا زانو بزنيد و ثابت بمانيد. اگر مجبوريد بايستيد و هيچ تکيه گاهي نداريد، پاهايتان را به اندازه ي عرض شانه باز کنيد تا محکم تر بايستيد. هرچه بدن شما استوارتر باشد، دوربين ثابت تر خواهد بود.
نگه داشتن دوربين در اين حالت، قدرت شما را در گرفتن عکس به مراتب افزايش مي دهد و همچنين در ثبت لحظات خاص که شاتر باز است به شما کمک مي کند. کيت فلاش آتليه
راه ديگر براي گرفتن عکس فوري اين است که قبل از اينکه عکس بگيريد يک نفس عميق بکشيد، در سينه حبس کنيد، عکس بندازيد و بازدم کنيد. روش ديگري که برخي از مردم انجام مي دهند بر عکس اين است، به طوري که بعد از بازدم عکس مي اندازند و سپس نفس مي کشند. جالب است که با يک تنفس ساده بدن ما چقدر تکان مي خورد توجه به آن در تسلط ما تاثير گذار است.
البته هرکس روش خاص خود را دارد و در نهايت بايد ببينيد کداميک براي شما بهتر جواب مي دهد اما در اولين روزهايي که با دوربين خود آشنا مي شويد، بهتر است روش مناسبي براي آن پيدا کنيد.